My Friend, My Friend - Reisverslag uit Lesbos, Griekenland van Rein & Ann Vries - WaarBenJij.nu My Friend, My Friend - Reisverslag uit Lesbos, Griekenland van Rein & Ann Vries - WaarBenJij.nu

My Friend, My Friend

Door: Reindert en Anneke

Blijf op de hoogte en volg Rein & Ann

23 Oktober 2016 | Griekenland, Lesbos

Met een flinke melkbus met daarin liters warme melk sjouw ik van level 2 naar level 3 in het meest hulpbehoevende vluchtelingenkamp op het eiland Lesbos. Kinderen en moeders staan al klaar, voordringend en schreeuwend om zo dicht mogelijk bij het hek te staan waarachter de melk uitgedeeld gaat worden, er heerst een gespannen sfeer. Het is 19.30 uur, ze zijn voorbereid. Moeders hebben lege flessen meegebracht waarin ze meerdere bekers melk willen schenken. Overlevingsstrategie. Voor vandaag genoeg, maar morgen ook? Achter het hek staan wij, de hulpverleners. Door een opening waar net een hand door heen kan, reiken wij de bekers melk aan. We herhalen in het Engels dat het niet toegestaan is om de meegebrachte flessen te vullen met melk. No bottles. No bottles. We doen ons uiterste beste om de melk zo eerlijk mogelijk uit te delen. My friend, My friend wordt er geroepen naar ons, de hulpverleners, kinderogen staren me aan, het is duidelijk, iedereen wil melk, warme melk.

Op dit moment zijn we twee weken verder in de zes maand durende DTS. We zien het echt als zegen dat we dit seizoen samen apart mogen zetten om dienstbaar te zijn en om meer over God te leren. In de eerste week hebben we lessen gevolgd over het verstaan van Gods stem. Gaaf om te zien dat God vandaag nog spreekt!

We leven met erg veel plezier op de boot in de gemeenschap, het voelt aan als familie. In de tweede lesweek hebben we meer geleerd over het karakter van God. Het is bijzonder om veel tijd te hebben om volledig gefocust te zijn op God en het werk in het kamp. Week 2 was een bijzondere en indrukwekkende week waarin we voor het eerst gewerkt hebben in het vluchtelingenkamp. Het is moeilijk om een indruk te geven van het kamp zonder foto's. Omdat het militair terrein is, is het maken van foto's verboden. Het kamp staat vol met goedkope tenten waarover zeilen zijn gespannen, het dient als huis voor vele vluchtelingen. Elk plekje van het terrein is benut. Hoge hekken met daarover gespannen prikkeldraad scheid de kwetsbare doelgroepen, als jonge kinderen of alleenstaande moeders in het kamp. Het is heftig om te zien hoe de vluchtelingen leven en echt niets hebben, wat het maakt dat het erg gaaf is om hierin iets voor ze te mogen betekenen. Op het terrein waar altijd politie actief is zijn meerdere hulpverleningsorganisaties actief, waaronder Euro Relief. Met meerdere hulpverleners werken wij voor deze organisatie die steeds meer verantwoordelijkheid heeft gekregen om bepaalde taken in het kamp uit te voeren. Het is bijzonder dat deze organisatie zo'n belangrijke taak mag vervullen in deze wanhopige situatie.

Het is gaaf voor ons om jullie op de hoogte te houden van de dingen die we meemaken. Vanaf nu zullen we elke week drie shifts draaien in het kamp. Wij voelen ons erg gezegend met het feit dat jullie betrokken zijn bij ons werk. We wensen jullie van harte Gods zegen toe.
Tot snel! Anneke & Reindert

  • 23 Oktober 2016 - 19:44

    Janneke :

    Super om van jullie te horen wat gaaf hoe jullie Jezus mogen ontmoeten in wat jullie leren en doen voor de vluchtelingen. ..we bidden voor jullie. Liefs van ons vijfen

  • 23 Oktober 2016 - 20:52

    Lolkje:

    Lieve Anneke en Reindert,

    Wat een indrukwekkend verslag, ik voel gewoon de wanhoop van de moeders en kinderen die niet weten of er morgen wel weer iets is. Deze mensen hebben huis en haard achtergelaten en komen dan in zo'n kamp terecht. Wel mooi dat jullie ook in deze situatie je positieve gevoel vast kunnen houden en Gods steun blijven voelen.

    Hele hartelijke groeten van ons allemaal,
    Lolkje

  • 24 Oktober 2016 - 11:20

    Joke Peters:

    Lieve Anneke en Reindert, Hoe jullie dit omschrijven, je ziet het gewoon voor je.
    Emotioneel... heftig.

    Maar ook zo mooi dat God zo dicht bij is.

    Sterkte en weet dat ik voor jullie blijf bidden.

    Liefs van Joke.

  • 24 Oktober 2016 - 11:57

    Petra Luyben:

    Beste Reindert en Anneke,

    Indrukwekkend verslag! wat zullen jullie veel indrukken op doen. Ik heb veel bewondering voor jullie positiviteit. Wat verschrikkelijk dat er zoveel wanhoop bestaat onder deze mensen. Heel veel sterkte!

    Groetjes Petra.

  • 27 Oktober 2016 - 09:53

    Harm Tempelman:

    Wat doen jullie geweldig goed werk, indrukwekkend.Als ik de beelden op tv zie denk ik vaak, in wat voor wereld leven wij. Veel sterkte.

    Groetjes Harm

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rein & Ann

Wij zijn Reindert en Anneke. We houden deze blog bij omdat we een DTS gaan doen. Een DTS is een Discipelschaps curus. En deze DTS is speciaal gericht op vluchtelingen. De eerste 3 maanden zijn we op Lesbos, in deze 3 maanden krijgen we onderwijs en zullen we uiteraard ook al de vluchtelingen gaan helpen. Daarna gaan we 3 maanden op outreach, we weten nog niet waar dat is. Dit kan in Griekenland of Turkije zijn. In die 3 maanden zullen we veel onder vluchtelingen werken. We vertrekken op 6 oktober en op 9 oktober start de DTS. We hebben er zin in en we vinden het erg leuk als je ons volgt op deze blog!

Actief sinds 29 Sept. 2016
Verslag gelezen: 599
Totaal aantal bezoekers 95854

Voorgaande reizen:

06 Oktober 2016 - 31 Maart 2017

Vluchtelingen DTS

Landen bezocht: